3465 2013 02 11 08 51 50

Όταν η κριτική στους αντιπάλους γίνεται μπούμερανγκ

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύθηκε 11 Φεβρουαρίου 2013

Λίγες μόνο ημέρες πριν από την πτώση του Σάχη της Περσίας, και ενώ μήνες πριν η υπόθεση του Ιράν μύριζε μπαρούτι, ένας γνωστός σχολιαστής της κρατικής τηλεόρασης επέμενε μονίμως στο σχόλιό του ότι τίποτε δεν

πρόκειται να συμβεί, ότι ο Σάχης στηρίζεται από τους Αμερικανούς και άλλα τινά. Βεβαίως ο Σάχης έπεσε και ανέλαβε ο Χομεϊνί, αλλά ακόμη και την ημέρα που οι Πεχλεβί εγκατέλειπαν άρον άρον τη χώρα ο σχολιαστής διατηρούσε τις επιφυλάξεις του για τις εξελίξεις αυτές! Την επομένη, βεβαίως, αναγκάστηκε να παραδεχθεί στην εκπομπή του ότι όντως ο Σάχης έπεσε. Οπότε, μία μέρα μετά, μια απογευματινή εφημερίδα στη γελοιογραφία της στην πρώτη σελίδα είχε τη συσκευή της τηλεόρασης και στην οθόνη το σκίτσο του παρουσιαστή, με λεζάντα «Αφού και ο γνωστός σχολιαστής Τάδε παραδέχτηκε ότι έπεσε ο Σάχης, τότε πράγματι έχει αλλάξει το καθεστώς στο Ιράν!»

Το περιστατικό αυτό μας το θύμισε η παραδοχή του κ. Στουρνάρα ότι η «περαιτέρω λιτότητα δεν είναι η λύση στο πρόβλημα», σχολιάζοντας την κατάρρευση των φορολογικών εσόδων τον Ιανουάριο. Δηλαδή αυτό που του επισημαινόταν επί σειρά μηνών από τους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων και, κυρίως, του εμπορικού κόσμου, αυτό που ξένοι αξιωματούχοι υπογράμμιζαν επί μήνες τώρα και αυτό που αναγκάστηκε να παραδεχθεί και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναγκάστηκε επιτέλους, και με μεγάλη καθυστέρηση, να το παραδεχθεί και ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών. Αφού, βεβαίως, οδήγησε την κοινωνία σε απόγνωση φερόμενος ως ο μνημονιακότερος Έλληνας.

Η πανωλεθρία στα έσοδα από τον ΦΠΑ ξεπέρασε τον Ιανουάριο το 17%. Διερωτάται, λοιπόν, κανείς πώς είναι δυνατόν να υπολογίζει στον Προϋπολογισμό ο υπουργός την καταγραφή συγκεκριμένου ποσού φορολογικών εσόδων, όταν η ύφεση έχει αποδεκατίσει την οικονομία, καθώς η κατανάλωση συνεχώς μειώνεται ως συνέπεια της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων και του περιορισμού στην αγορά ακόμη και βασικών ειδών. Ακόμη και όσοι έχουν κάποιο οικονομικό περιθώριο περιορίζουν τις καταναλωτικές τους συνήθειες, καθώς, επειδή δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει, φροντίζουν να μην πραγματοποιούν δαπάνες όπως στο παρελθόν και αφήνουν στην άκρη ό,τι θα μπορούσε να τους περισσέψει.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι και το γεγονός ότι η ανοδική πορεία που είχαν οι καταθέσεις μειώθηκε, διότι έπρεπε οι υπόχρεοι να εξοφλήσουν φορολογικές υποχρεώσεις τους. Που σημαίνει ότι τα χρήματα τα οποία υπό διαφορετικές συνθήκες θα τα έριχναν στην αγορά τα διοχέτευσαν στα χαράτσια που επέβαλε η κυβέρνηση για να αντισταθμίσει τη μείωση των εσόδων της. Φαύλος κύκλος.

Καταντάει μονότονη επωδός η υπογράμμιση, κάθε φορά, προς την κυβέρνηση Σαμαρά ότι της έγινε μπούμερανγκ η παλαιά έκφραση του πρωθυπουργού ότι χρειάζεται άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής. Έστω και αν υποχρεώθηκε από τους δανειστές, στους οποίους εγκλώβισε την Ελλάδα ο Παπανδρέου, να ικανοποιήσει τους όρους τους, τώρα πρέπει να αλλάξει μείγμα πολιτικής, όπως άλλωστε ο ίδιος υποστήριζε ότι έπρεπε να γίνει, μερικούς μήνες πριν.