Μέρος δεύτερο: Φάκελος, δημόσια αγαθά και ιδιωτικοποιήσεις
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύθηκε 16 Μαρτίου 2013
- Του Νίκου Λάου
Ο γόρδιος δεσμός της κοινωνικής πολιτικής
Με το σημερινό άρθρο μας σε αυτήν τη στήλη της εφημερίδας μας συνεχίζουμε την έρευνα που αρχίσαμε χθες σχετικά με τα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων και της απελευθέρωσης της οικονομίας. Σήμερα θα μας απασχολήσει ένα ζήτημα το οποίο στην Ελλάδα δεν συζητείται σχεδόν ποτέ: η ιδιωτικοποίηση του ίδιου του κράτους πρόνοιας. Έτσι θα δείξουμε ότι η ιδιωτικοποίηση και η οικονομική απελεύθερωση δεν είναι υποχρεωτικά ούτε αναγκαία κακά ούτε ποινές που επιβάλλονται στις κοινωνίες σε περιόδους εφαρμογής προγραμμάτων οικονομικής σταθεροποίησης, αλλά είναι -μπορούν να είναι- τρόποι εξυπηρέτησης του κοινωνικού συμφέροντος και εκδηλώσεις οικονομικού ανθρωπισμού.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι ιδιωτικοποιήσεις και η οικονομική ελευθερία αντιμετωπίζονται από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις -στην καλύτερη περίπτωση- ως αναγκαίο κακό και -στη χειρότερη περίπτωση- ακόμη και ως μέγα κοινωνικό δεινό. Η δε, πίστη στην αξία του μοντέλου του κράτους πρόνοιας είναι τυφλή.
Αποτελεσματικότητα
Η κοινωνική εμπειρία δεν μας δείχνει μόνο ότι τα υλιστικά προγράμματα δεν επιφέρουν τις επιθυμητές κοινωνικές αλλαγές. Η κοινωνική εμπειρία μάς δείχνει, επίσης, και ποια προγράμματα μπορούν να επιφέρουν τις επιθυμητές κοινωνικές αλλαγές. Πληθώρα ιδιωτικών προγραμμάτων παροχής βοήθειας προς τους έχοντες ανάγκη έχουν εφαρμοστεί στον Δυτικό κόσμο, ιδιαίτερα, δε, στη Βόρεια Αμερική, όπου υπάρχει μια υψηλή κουλτούρα ατομικής υπευθυνότητας και πρωτοβουλίας. Για παράδειγμα, τέτοια προγράμματα στις ΗΠΑ περιλαμβάνουν οργανισμούς συνδεδεμένους με το John Perkins’s Christian Community Development Association (Σύνδεσμος Ανάπτυξης Χριστιανικών Κοινοτήτων John Perkins), ανεξάρτητα προγράμματα για ουσιοεξαρτημένους, όπως το STEP-13 στο Ντένβερ και το Victory Fellowship στο Σαν Αντόνιο και ιδιωτικά κέντρα στέγασης, όπως το House of Hope στο Σικάγο.
Οι υπεύθυνοι αυτών των προγραμμάτων έχουν διαπιστώσει ότι η κοινωνική ανέλιξη όσων έχουν ανάγκη αυτών των υπηρεσιών είναι πρωτίστως ζήτημα πνευματικής υφής και όχι υλικής, και γι’ αυτό προϋποθέτει ψυχολογικές και εκπαιδευτικές διεργασίες, όχι απλώς παροχή υλικών πόρων. Συγκεκριμένα, η κοινωνική ανέλιξη όσων έχουν ανάγκη ειδικής κοινωνικής υποστήριξης απαιτεί ένα καλά διαρθρωμένο μείγμα αγάπης, πειθαρχίας, ηθικής υπευθυνοποίησης, καθοδήγησης, ενθάρρυνσης και έμπνευσης. Με άλλα λόγια, εκείνοι οι οποίοι έχουν ανάγκη δεν μπορούν να βοηθηθούν αποτελεσματικά απλώς με την παροχή υλικής βοήθειας προς αυτούς -που είναι το μόνο πράγμα στο οποίο είναι καλές οι κυβερνήσεις- αλλά χρειάζονται γνήσια προσωπική παρέμβαση και μέριμνα στα προβλήματά τους – κάτι στο οποίο δεν είναι καλές οι κυβερνήσεις.
Τελευταία νέα
-
Την παρέμβαση του υπουργού Εργασίας ζητά η ΟΒΣΘ -
Στα 2.707.727 οι συνταξιούχοι -
Σε ύφεση η πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη -
Οδηγίες προς τους δήμους για «σφιχτούς» προϋπολογισμούς το 2014 -
Μεγάλη ποσότητα λαθραίων τσιγάρων εντοπίστηκε στο λιμάνι της Πάτρας -
Το ΣτΕ έκρινε άκυρη την οικοδομική άδεια του “The Mall” -
Στα χέρια της αστυνομίας 25χρονος δραπέτης -
Συνελήφθη Γερμανός στην Χίο για κατασκοπεία -
Στον Εισαγγελέα οι 13 συλληφθέντες -
Τρεις συλλήψεις για εμπρησμό στο Πόρτο Ράφτη -
Αντιβροχική προστασία καλλιεργειών αμπέλου -
Έρευνα της Αντιτρομοκρατικής στο Κέντρο Προσφύγων Λαυρίου
Στήλες Έντυπης
Άρθρα έντυπης
-
Τι ενώνει και τι χωρίζει τις θρησκείες και τις κοινωνίες και ποιες είναι οι πολιτικές προεκτάσεις -
Οι σωστές αποφάσεις -
Αγωνία -
Ελλάδα, Ντιτρόιτ -
Κατάργηση κανόνων -
Συνέντευξη του Τζέφρι Στάινμπεργκ, Αμερικανού ειδικού στην αντικατασκοπεία -
Η μοιρασιά από την… ανάποδη -
Άστεγοι στον δρόμο -
Το μίσος -
Oι ιδιοτελείς εμμονές της Τρόικας -
1938, 1974, 2013 -
Μέρος δεύτερο: Φάκελος, δημόσια αγαθά και ιδιωτικοποιήσεις -
Τι σου είναι η ζωή;